Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD) ontstaat meestal niet voor het 50e levensjaar. In Europa heeft naar schatting 2,3% van de personen ouder dan 65 jaar een vorm van LMD. LMD bestaat in een droge en een natte vorm. De eerste symptomen van de droge variant zijn minder goed contrast zien, kleuren niet goed kunnen onderscheiden en achteruitgang van het gezichtsvermogen in het algemeen. De patiënt merkt soms dat bij het lezen stukken van woorden ontbreken. De aandoening wordt langzaam erger en leidt na 10-15 jaar tot slechtziendheid. Bij de natte variant is naast het afsterven van de kegeltjes (hiermee worden kleuren gezien), ook sprake van de groei van kleine bloedvaten onder het netvlies. De vorming van de bloedvaten wordt (mede) veroorzaakt door het lichaamseigen eiwit VEGF. De eerste symptomen zijn vervormingen van het beeld; tekst lijkt te golven, rechte lijnen lijken krom en een verminderd gezichtsvermogen. De natte variant verloopt sneller en leidt in weken tot maximaal twee jaar tot slechtziendheid.

De belangrijkste risicofactoren voor het ontstaan van deze aandoening zijn roken en een hogere leeftijd. Ook langdurig en regelmatig gebruik van aspirine verhoogt de kans op leeftijdsgebonden maculadegeneratie.